Van jongs af aan was ik geïnteresseerd in wat mensen beweegt, in hoe ze omgaan met hun mogelijkheden en met hun beperkingen.
Toen ik als fysiotherapeut werkte, merkte ik dat hoe mensen hiermee omgaan direct invloed had op hun lichamelijke toestand. Ik kwam met haptonomie in aanraking en volgde de basis opleiding aan de Academie voor Haptonomie en Kinesionomie.
Hier leerde ik hoe ons gevoelsleven in elkaar zit en hoe we daar iederop onze eigen manier mee omgaan. Hier leerde ik ook wat het belang van de aanraking is, wat het doet voor onze emotionele en onze lichamelijke ontwikkeling.
De opleiding tot GZ-haptotherapeut volgde ik daarna aan het Instituut voor Toegepaste Haptonomie.
In de praktijk betekende dat, dat ik dichter bij de oorzaak van het probleem kwam. Ik volgde bijscholingen en deed na enkele jaren de opleiding tot haptotherapeut.
Steeds duidelijker werd voor mij hoeveel ballast we vaak met ons mee dragen, door onze emoties weg te stoppen. Omdat het op dat moment niet zo goed uit komt. Of omdat we ons ervoor schamen. Of omdat we ze gewoon niet willen voelen. daartegenover kwam ik er achter hoe bevrijdend het kan zijn als je wel in staat en bereid bent je emoties er te laten zijn. Ze te accepteren, ze zelfs te verwelkomen.
Wat dit laatste betreft heb ik erg veel geleerd tijdens en na de opleiding tot Journey therapeut bij Brandon Bays. In de Journey therapie laten we mensen naar de kern van hun probleem gaan om daar iets op te lossen. We begeleiden mensen door hun emoties heen tot ze uitkomen bij wat Brandon Bays de Bron noemt, datgene wat je in werkelijkheid bent. De bevrijding – zowel geestelijk als lichamelijk – die je tijdens een 'helende reis' kunt ervaren is fantastisch. En geeft je de mogelijkheid om in de toekomst echt anders metje problemen om te gaan.
Het heeft mij – zowel als therapeut als als mens – veel gebracht.
Toen ik kennis maakte met Familieopstellingen, wist ik niet of dit wel mogelijk was. Maar telkens gebeurden er zo’n rake dingen, dat ik het wel moest geloven. Het werken met Familieopstellingen liet mij erkennen dat er veel meer achter een probleem kan zitten dan we op het eerste oog zien. Het maakte me nog meer bewust van een groter geheel. Zoals we in het leven met z’n allen deel uit maken van een groot geheel. Gebeurt er ergens (bij iemand) iets, dan heeft dat direct een verandering ergens anders (bij een ander) tot gevolg.
Waar het om gaat is dat we onze rol kunnen spelen in de grote toneeluitvoering, het Leven. En ons daar zo gelukkig mogelijk bij voelen. En ik vind het een eer als ik mensen daarbij mag begeleiden.
De therapievormen waarin ik me geschoold heb, zijn instrumenten die allen tezamenkomen in mij als therapeut. Ik gebruik wat nodig is om de ander te laten zijn wie hij of zij in werkelijkheid is. Meer is er meestal niet nodig. Dan treden de veranderingen als vanzelf op.